30 lat Krakowskiego Ośrodka Terapii
Historia Krakowskiego Ośrodka Terapii to historia ludzi i miejsc na mapie Krakowa wpleciona w przemiany w obszarze psychoterapii i oświaty na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat.
Początki nurtu psychoterapeutycznego w strukturach oświatowych, z którego wyłonił się Krakowski Ośrodek Terapii, sięgają już 1972 roku, kiedy to przy Okręgowej Poradni Wychowawczo-Zawodowej powstała filia o nazwie Poradnia ds. Wychowania Seksualnego Młodzieży, po roku przekształcona w Zespół Psychoterapii Wojewódzkiej Poradni Wychowawczo-Zawodowej. Z inicjatywy owego Zespołu 1 kwietnia 1991 roku zarządzeniem kuratora powołano specjalistyczną placówkę oświatowo-wychowawczą o nazwie Krakowski Ośrodek Terapii dla Dzieci, Młodzieży i Rodzin (w skrócie KOT).
Jego pierwszymi pracownikami byli (wymienieni w porządku alfabetycznym): Janusz Kitrasiewicz – pierwszy dyrektor Ośrodka oraz Ewa Banaś, Władysław Banaś, Maria Bulińska, Maria de Barbaro, Marcjanna Góralczyk, Alicja Kamińska, Milena Karlińska, Magdalena Konior, Iwona Kozłowska – Piwowarczyk, Jerzy Krupa, Włodzimierz Kwasiborski, Aleksandra Lorenc, Halina Nałęcz-Nieniewska, Jerzy Nałęcz-Nieniewski, Jerzy Pocica, Bożena Styka oraz na stanowisku sekretarki Ośrodka – Irena Król. Spotkanie tych osób, twórczych i aktywnych, pełnych zapału i energii do pracy, ustawicznie szkolących się i doskonalących własne umiejętności w obszarze psychoterapii, zaowocowało wzbogaceniem oferty ówczesnego poradnictwa, opartego głównie na diagnozie psychologicznej i poradnictwie zawodowym, o psychoterapię.
Ten 16 osobowy zespół KOT tworzył zatem wzorzec pierwszego w naszym kraju specjalistycznego ośrodka terapeutycznego w strukturze oświaty. Jego bezwzględną zaletą była dostępność dla szerokiej grupy pacjentów z przedszkoli i szkół oraz związany z tym brak etykietowania – przedwczesnego naznaczania dzieci i młodzieży diagnozą medyczną.
Specyfiką KOT była praca w trzech współpracujących ze sobą zespołach: Zespole Terapii Dzieci, Zespole Terapii Młodzieży i Zespole Terapii Rodzin, oferujących kompleksowy system specjalistycznej pomocy psychoterapeutycznej.
To właśnie praca w zespole umożliwiała wprowadzenie superwizji procesu psychoterapii pacjentów metodą balintowską, których prowadzenia podjął się ówczesny ordynator Oddziału Leczenia Nerwic Kliniki Psychiatrii Collegium Medicum UJ dr Piotr Drozdowski, do roku 2012 pełniący zarazem funkcję konsultanta psychiatrycznego dla pacjentów KOT. Jego wkład w tworzenie się tożsamości psychoterapeutycznej Ośrodka i jego podzespołów jest nieoceniony. Aktualnie w skład Poradni wchodzą cztery zespoły: Zespół Terapii Dziecka i Rodziców, Zespół Terapii Młodzieży, Zespół Terapii Rodzin, Zespół Profilaktyki Wychowawczej.
Kolejnymi dyrektorami Ośrodka byli: Iwona Kozłowska-Piwowarczyk (1993 – 2003), Barbara Woszczyna (2003 – 2018) i Katarzyna Czaczuń (od 2018 do teraz). Od początku swojego istnienia Ośrodek współpracował ze środowiskiem medycznym i psychoterapeutycznym Krakowa. Wśród lekarzy – konsultantów medycznych zatrudnionych w KOT wymienić należy dr Elżbietę Pasyk, dr Joannę Boroń – Zyss , natomiast wśród superwizorów poszczególnych podzespołów znalazły się dodatkowo takie postaci jak: dc. Boguchwał Winid (Zespół Terapii Młodzieży – podejście psychodynamiczne), dr Lucyna Drożdżowicz, dr Barbara Józefik (Zespół Terapii Rodzin – terapia systemowa), czy dr Wanda Badura-Madej (Zespół Terapii Dzieci – podejście eklektyczne).
Lata historii KOT to również historia zmian lokalowych Ośrodka, która przebiega przez krakowskie ulice począwszy od Koszykarskiej, poprzez Warneńczyka, Józefa, Miodową 12, po Helclów 23a , gdzie mieści się jego obecna siedziba.
